Love actually

Love Actually is typisch weer zo'n doorgedrongen , romatische kleffe koek komedie. (Daar heb je het weer) Waarin weer tientallen stellen worstelen met de liefde , op de vooravond van kerst. Het verhaal is een samenschraapsel van allerlei soorten en maten liefdes verhalen.

- De onmogelijke liefde. (Man is verliefd op vrouw van zijn beste vriend)

- Doodgebloeide liefde. (lang getrouwd koppel zit in relatie crisis)

- De mislukte relatie. (Vrouw kan geen relatie aangaan vanwege famillieomstandigheden)

- De grensoverschrijdende liefde (Koppel spreekt elkaars taal niet)

- Kinderliefde (Snotaap wordt verliefd op snotaapin)

- En de liefde tussen Hugh Grant en een tuthola die teveel op een ex-spice girl lijkt om knap te zijn. ( Eerste minister wordt verliefd op secetaresse)

Allemaal welbekende verhalen (kan niet missen) Het trucje blijfd altyd werken . Door elkaar lopende verhaallijnen.Ook al blijfd de helf van de verhalen oninteresant. (Behalve de verhaallijn van Alan Rickman dan) Ook de geloofwaardeging in de verhalen is ver te zoeken. Teveel knappe mensen (Op zijn Brits dan wel) Waarvan Alan Rickman de enige knapperd is. Hugh Grant als premier van Groot Britannie. Die wat onwaarschijnlijke , haast belachelijke manier het land bestuurd.

Dus de conclusie is . Laat een kind een taart bakken en je krijgt zoiets als 'Love Actually'  lijkt. Een ingestort rommelig , veel te zoet , en slecht gedoseert kleurrijk ding. (Waarvan het enige mooie Alan Rickman is) Maar hoe melig en stroperig de film wle niet is , kun je toch met een BIG smile en in een vlam staand hart de bioscoop verlaten.